Tabii ki hepimizin sorumsuzluğu ve ‘iyi’ yerine, kendimize göre ‘güzel’ olana kıymet veren yapımız nedeniyle bu tür acıları yaşıyoruz ve yaşayacağız. Bir farkındalık yaratma açısından etkinliği ve sergiyi çok başarılı buldum. Hafızadan silinmeyecek kareler var. Sergi küratörü Beyhan Hocamızın şahsında, sorumluluk gösterip fotoğrafın görevini yerine getirmesine katkı sağlayan tüm ekibe teşekkürlerimi iletiyorum…
Tuğba Kaya
3 yıl önce
Bugün 21 Aralık 2020. Yılın en uzun gecesi değil mi ? Gidin bir İzmirliye aynı soruyu sorun. Bu yılın en uzun gecesi hangisiydi diye. 30 Ekim 2020 günlerce bitmedi. Dakikalar gün gibi, saniyeler asır gibiydi sanki. Donuk… Kabus, karabasan… Gecesi nasıl ayaz… İçi dondu İzmirlilerin o gece. Kan akmadı, kalp atmadı sanki. Yerlerde uyuyanlar, sarılıp ağlayanlar, çaresizce bekleyenler, acısına bakmaya dayanamadan yanından geçip gittiklerimiz… Sanki Güneş yeniden doğacak ve 30 Ekim tarihten silinecekti. Ama öyle olmadı. Güneş kimine doğdu, kimine doğmadan battı. Son Cumhuriyet Bayramını kutladı bazıları. Balkonlarda bayrakları asılı, arkada arabaları toz içinde kaldı… Deprem öldürmedi kimseyi. En uzun… Read more »
Mustafa Demir
3 yıl önce
Daha üzerinden bir ay gecmisken acilardan prim kasmak dışında bir anlami yok ne yazık ki bazı fotoğrafçılarda utanmadan bu fotoğrafları yarismalara yollamış bir de sergi için unutturmamak amaçlı yazılmış arkadaş seneyi devriyesinde yapın daha sonraki yıllarda yapın bir ay da insanların acısı bu kadar taze iken bu acele niye yazık ki ne yazık hep yerel hep İzmirli kalacaksınız
Mustafa bey merhaba,
Bu sergiden nasıl bir prim “kasmış” olabilir ben ve arkadaşlarımız acaba? Açıkça yazarsanız cevabını ben de açık açık yazayım.
A.Beyhan Özdemir
Zafer Gazi Tunalı
3 yıl önce
Milyonlarca yıldır olan DEPREM konusuna değinen fotoğrafçı arkadaşları, bu zorlu süreci gündeme taşımalarından dolayı tebrik ederim. Fotoğraflarda insan olmasına karşın insana değinmemeleri bakışımı konunun merkezine yani DEPREM olgusuna çekmişler. Dileğim; bu sorunun her an yine yaşanacağı için serginin yenilenerek sürdürülüp unutulmamasının sağlanmasıdır. Çünkü bir yerbilimci olarak genel olarak bilinenler arasında büyük Girit Depremi beklentimiz var. Sistemsel olarak her depremin belli zaman aralığı vardır. Girit tektonik hareketi 250’lık devinimini çoktan tamamladı, her an olabilir. Bu İzmir 2020 depreminden daha büyük olacaktır. Bu işlerin dua ile hiç bir bağlantısı yoktur. Bu nedenle yer yapısını çözümleyip ona göre binalar yapmalıyız. Yoksa bu bağlamdaki… Read more »
Sevdiye
3 yıl önce
Anılarımız tazelendi. Aslında toplumsal sorumluluğumuz hep güçlüyüz sanıyoruz. Toplumsal sorumluluğu güçlü olanlar toplumun hafızaları olan SANATÇILARdır. Unutmamak unutturmamak için tüm içtenliğiyle, sağduyusuyla, sorumluluk bilinci ile, emeği ile, sanatı ile….. vb… emeği geçenleri kutluyorum. Saygılarımla
Tabii ki hepimizin sorumsuzluğu ve ‘iyi’ yerine, kendimize göre ‘güzel’ olana kıymet veren yapımız nedeniyle bu tür acıları yaşıyoruz ve yaşayacağız. Bir farkındalık yaratma açısından etkinliği ve sergiyi çok başarılı buldum. Hafızadan silinmeyecek kareler var. Sergi küratörü Beyhan Hocamızın şahsında, sorumluluk gösterip fotoğrafın görevini yerine getirmesine katkı sağlayan tüm ekibe teşekkürlerimi iletiyorum…
Bugün 21 Aralık 2020. Yılın en uzun gecesi değil mi ? Gidin bir İzmirliye aynı soruyu sorun. Bu yılın en uzun gecesi hangisiydi diye. 30 Ekim 2020 günlerce bitmedi. Dakikalar gün gibi, saniyeler asır gibiydi sanki. Donuk… Kabus, karabasan… Gecesi nasıl ayaz… İçi dondu İzmirlilerin o gece. Kan akmadı, kalp atmadı sanki. Yerlerde uyuyanlar, sarılıp ağlayanlar, çaresizce bekleyenler, acısına bakmaya dayanamadan yanından geçip gittiklerimiz… Sanki Güneş yeniden doğacak ve 30 Ekim tarihten silinecekti. Ama öyle olmadı. Güneş kimine doğdu, kimine doğmadan battı. Son Cumhuriyet Bayramını kutladı bazıları. Balkonlarda bayrakları asılı, arkada arabaları toz içinde kaldı… Deprem öldürmedi kimseyi. En uzun… Read more »
Daha üzerinden bir ay gecmisken acilardan prim kasmak dışında bir anlami yok ne yazık ki bazı fotoğrafçılarda utanmadan bu fotoğrafları yarismalara yollamış bir de sergi için unutturmamak amaçlı yazılmış arkadaş seneyi devriyesinde yapın daha sonraki yıllarda yapın bir ay da insanların acısı bu kadar taze iken bu acele niye yazık ki ne yazık hep yerel hep İzmirli kalacaksınız
Mustafa bey merhaba,
Bu sergiden nasıl bir prim “kasmış” olabilir ben ve arkadaşlarımız acaba? Açıkça yazarsanız cevabını ben de açık açık yazayım.
A.Beyhan Özdemir
Milyonlarca yıldır olan DEPREM konusuna değinen fotoğrafçı arkadaşları, bu zorlu süreci gündeme taşımalarından dolayı tebrik ederim. Fotoğraflarda insan olmasına karşın insana değinmemeleri bakışımı konunun merkezine yani DEPREM olgusuna çekmişler. Dileğim; bu sorunun her an yine yaşanacağı için serginin yenilenerek sürdürülüp unutulmamasının sağlanmasıdır. Çünkü bir yerbilimci olarak genel olarak bilinenler arasında büyük Girit Depremi beklentimiz var. Sistemsel olarak her depremin belli zaman aralığı vardır. Girit tektonik hareketi 250’lık devinimini çoktan tamamladı, her an olabilir. Bu İzmir 2020 depreminden daha büyük olacaktır. Bu işlerin dua ile hiç bir bağlantısı yoktur. Bu nedenle yer yapısını çözümleyip ona göre binalar yapmalıyız. Yoksa bu bağlamdaki… Read more »
Anılarımız tazelendi. Aslında toplumsal sorumluluğumuz hep güçlüyüz sanıyoruz. Toplumsal sorumluluğu güçlü olanlar toplumun hafızaları olan SANATÇILARdır. Unutmamak unutturmamak için tüm içtenliğiyle, sağduyusuyla, sorumluluk bilinci ile, emeği ile, sanatı ile….. vb… emeği geçenleri kutluyorum. Saygılarımla